خواص زنجبیل ، و دارچین برای لاغری و پوست و مردان و قلب و زنان و چشم همراه با عسل
خواص زنجبیل ، و دارچین برای لاغری و پوست و مردان و قلب و زنان و چشم همراه با عسل
در این مطلب از سایت خشدار
می خواهیم در مورد خواص زنجبیل ، و دارچین برای لاغری و پوست و مردان و
قلب و زنان و چشم همراه با عسل صحبت کنیم امیدواریم این مطلب مورد توجه شما
قرار گیرد.
آشنایی با گیاه زنجبیل
زَنجِبیل یا زنجفیل یک گیاه خوراکی، ادویه و گیاه دارویی است.
در ایران باستان با نام شنگویر شناخته
می‌شده است، گیاهی چندساله که دارای قسمت‌های زیرزمینی (ریزوم‌های غده‌ای)
است و همین ریزوم‌های زیر خاک مورد استفاده دارویی، آشپزی و… قرار می‌گیرد.
زنجبیل از گیاه زرد رنگ دارای رگه‌های بنفش با نام علمی Zingiber officinale بدست می‌آید.
اگرچه معمولاً از زنجبیل به عنوان ریشه آن
گیاه نام برده می‌شود ولی در اصل قسمت مورد استفاده گیاه ساقه متورم شده
زیرزمینی آن است که «ریزوم» نام دارد.
از داخل این ریزوم‌ها، ساقه، برگ و گل زنجیفل می‌روید که پس از خشک شدن، ریزوم‌ها خارج و مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زنجفیل گیاه بومی هندوستان است که امروزه
در شمال آفریقا، جنوب آسیا و آفریقای شمالی کشت می‌شود و با توجه به محل
کشت در رنگ‌های زرد، سفید و قرمز وجود دارد.
جنس زنجبیل سرده‌ای از تیره زنجبیلیان علفی
ایستاده چندساله با حدود ۷۰ گونه بومی آسیای جنوب شرقی است با ساقه باریک و
نی‌مانند و برگ‌های سرنیزه‌ای سـبز براق که از زمین‌ساقه‌ای غده‌ای
می‌رویند؛
گل‌های آنها سبز مایل به زرد با لبه‌ای
ارغوانی و لکه‌های کرم‌رنـگ و گل‌آذین مخروطی و کوچک و سنبله‌ای متراکم است
که در تابستان از زمین ساقه بیرون می‌زند.
تاریخچه
زنجبیل از زمان‌های دور مورد استفاده بوده و هنوز هم درطب سنتی چین نقش مهمی را ایفا می‌کند.
در ایران باستان نیز این گیاه با نام
ژنگویر یا شنگویر شناخته شده بود و کاربرد داشت و از ایران و کشورهای عربی
به سوی غرب سفر کرد. در غرب پزشکی یونانی به نام «دیوسکوریدس» نخستین بار
در سده یکم میلادی کاربرد درمانی زنجبیل را ثبت کرد،
گرچه سده‌ها پیش از آن این گیاه عطردار از
کشورهای خاور دور به اروپا صادر می‌شد، تا سده‌های میانه، به عنوان یک ماده
اولیه آشپزی در اروپا کاملاً شناخته شده بود.
امروزه این گیاه در بیشتر مناطق استوایی
کشت می‌شود. آشنایان با پزشکی هندی آیورودا از آن به عنوان داروی جهانی نام
می‌برند، این امر نه تنها به خاطر خواص ضد قارچی، ضد باکتری آن است، بلکه
به خاطر اثر تسکین بخش آن بر روی دستگاه گوارش هم هست، که اینها باعث شده
هندیان بیش از ۲۰۰۰ سال زنجبیل را مصرف کرده‌اند و یکی از بهترین
شفابخش‌های طبیعی برای درمان بیماری‌های مسافرت، حالت تهوع و سرگیجه در غرب
مطرح کرده و برخلاف بعضی داروهای مرسوم این بیماری‌ها هیچ عوارض جانبی
منفی ندارد.
هند با تولید یک میلیون تن زنجفیل در سال،
بزرگ‌ترین تولیدکننده زنجفیل است و چین در مقام دوم قرار دارد. در هندوچین
قدیم، زنجیفیل کاربرد زیادی چه در آشپزی و چه در طب سنتی این نواحی داشته
است. در قرن ۱۳ میلادی، اروپاییان با این گیاه آشنا شدند و زنجفیل را به
عنوان ادویه در طبخ غذا مورد استفاده قرار دادند.
منبع : فرهنگ غذا
Comments
Post a Comment